Voorkomen

Een vrij algemene soort die verspreid over het land kan worden waargenomen. Een soort die al voor een lange tijd geleden als aparte soort werd beschreven maar wegens onduidelijkheden over het uiterlijk, bijvoorbeeld door foute afbeeldingen in de literatuur, is er nu pas concreet het onderscheid in uiterlijk te constateren tussen M. italica en M. cinnamomea. Het overgroot deel van het Nederlandse en Belgische materiaal betreft waarschijnlijk M. italica. Aan de hand van een landelijke inventarisatie van collectiemateriaal zal deze hypothese in de loop van het najaar van 2013 nader onderzocht worden.

Herkenning

Op basis van de eerste steekproeven (sept-2013) gebaseerd op genitaalonderzoek onderscheidt M. italica zich van M. cinnamomea door de helder oranje of oranjebruine grondkleur, met de veelal scherpe (helder lichtgele) tekening. M. cinnamomea is grauwer, bruinachtiger of donkerrood, met bredere banden, een sterker ontwikkelde tornusvlek (onderrandpuntsvlek) en de tekening is bleker: geelwit tot wit. M. cinnamomea lijkt vooral gebonden te zijn aan de droge terreinen, zoals de binnenlandse zandgronden en de duinen. M. italica komt meer in de vochtige (beuken of eiken)bossen voor, maar zelden ook in broekbossen.

Levenswijze 'biologie'

Twee generaties: rupsen in in de winter tot in mei en in juli: in een ijl spinsel vlak onder de schors.

Etymologie

Kaneel verwijst naar de roodbruine grondkleur. Sikkelmot verwijst naar de sikkelvormige palpen. De soort is oorspronkelijk beschreven uit Italië maar bleek bij nader inzien elders in Europa voor te komen.

Gekweekt uit een beukenstronk (Muus, obs. 2011).

Links

Bekijk deze soort op Lepiforum.