Voorkomen

Een vrij algemene soort die verspreid over het land kan worden waargenomen. Overal te vinden in loofbossen, tuinen en elders waar eik voor handen is.

Herkenning

Van juni tot eind april, de soort overwintert als adult. Een van de meest variabele soorten binnen het genus Ypsolopha, variërend van licht bruingelig tot grijs, van grijsbruin tot diep bruinzwartachtig. Er zijn in veel gevallen nog wel wat vlekken aanwezig, verder is de vleugel vrij egaal op een of twee lijnen na die lopen van de basis tot aan de vleugelpunt. De soort kan lijken op vaag tekenende exemplaren van Y. parenthesella maar deze soort is over het algemeen wat groter, en Y. ustella is nooit zo kastanjebruin van kleur.

Levenswijze 'biologie'

In mei en juli op eik. Het lichaam is helder groen, jonge rupsen bruiniger. Kop eerst bruin, daarna groen. Over het hele lichaam lopen een tweetal witte rugstrepen, daartussen talloze witte vlekjes, maar geen zwarte vlekken. Het ei wordt op een tak afgezet, de rupsen leven daarna aan de onderzijde van het blad, soms tussen twee bladeren. Verpopping in een vuilgeel spinsel aan de onderzijde van een blad, op de grond of tegen een stam (Agassiz, 1996a).

Etymologie

Spitskop = de palpen van de meeste soorten binnen het genus vertonen vooruit gerichte palpen (als in, bijv: grasmotten); hierdoor ontstaat een spits ogende kop.

Eik (Quercus spp.).

Links

Bekijk deze soort op Lepiforum.